ဒီကနေ့ဟာ စာရေးသူတို့ မြန်မာနိုင်ငံမှာ သတင်းကျွတ်လပြည့်ဖို့ တစ်ရက်အလိုသာ ရှိတော့တဲ့အတွက် အမြို့မြို့အနယ်နယ်က ဆိုင်တိုင်းလိုလိုမှာ special discounts ခေါ် အထူးဒစ်စကောင့်စ်တွေ ချနေတာကို စည်းကားခမ်းနားစွာ ခင်းကျင်းအလှဆင် ထားတာကိုတွေ့ရပါတယ်။ တစ်ခြားရုံးတွေက ကြားရက်ဖြစ်နေတော့ စေတနာကောင်းစွာ ပိတ်ကျပေမယ့် စာရေးသူတို့ရုံးကတော့ ပိတ်ရက်မပေးခဲ့ပါဘူး။ သူဌေးက နိုင်ငံခြားရောက် နေတော့လည်း ပိတ်ရက်ပေးမယ့် လူမရှိတာ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ ဒီကနေ့မနက် စာရေးသူ ရုံးသွားခံနီး ဟိုလုပ်သည်လုပ်နဲ့ အချိန်တော်တော် ကြာသွားပြီး နောက်ကျနေတော့ တက္ကစီဌားပြီး ရုံးသွားခဲ့ရပါတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ့ အဌားယာဉ်မောင်း ကိုကိုချောက သွားနေကျစျေးထက် ၅၀၀ ပိုတောင်းတော့ အတော်ပင် အချေအတင် စျေးဆစ်ခဲ့ရသေးသည်။ အချေအတင်ဆို၍ တစ်မျိုးမထင်လေနှင့်အုန်း၊ သူပြောတာက ‘ညီလေးရယ် ဆီကား ဖြစ်နေလို့ပါ၊ ကားတွေကျပ်လွန်းလို့ပါ’နဲ့ သာယာညိမ့်ညှောင်းတဲ့ အချေအတင် ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါနဲ့ စာရေးသူ တောင်းစျေးကို သူက လက်ခံပြီး ကိုရွှေချောက ရှေ့ခန်းက ထိုင်ဖို့တောင်းဆိုတော့ မညင်းသာပဲ လိုက်ခဲ့မိသည်။ ဒါနဲ့ သူက လူရရင်တင်ပါရစေလို့ တောင်းဆိုတော့ အဆင်ပြေပါတယ်လို့သာ မကြားတကြား နှုတ်ကရေရွတ်လိုက်၏။
သိပ်မကြာသေးခင်မှာပင် စာရေးသူတို့ ကျောက်မြောင်းကပင် မထွက်ရသေး ကိုရွှေချောက လူထပ်ရပါတယ်။ ဒါနဲ့ နောက်လူက ကားထဲအဝင် ကိုရွှေချောက ချိုချိုသာသာပင် ကားတံခါးချပေးရမလားဆိုပြီး ပြောလိုက်တယ်။ သူက ဆက်ပြီး ကားဌားစီးသူများဟာ သူ့ရဲ့ထမင်းရှင် ဖြစ်ကြောင်းနဲ့ နှစ်ဦးနှစ်ဖက် စိတ်ချမ်းသာမှုကို သူက အလေးထားကြောင်း ပြောတော့ စာရေးသူစိတ်ထဲ ဒီလူ မဆိုးဘူးပဲလို့ ထင်မှတ်မိတယ်။ ဒါနဲ့သူက သူ့ကားကို ဌားစီးသူတွေထဲမှာ အရမ်းကို အပေါက်ဆိုးတဲ့ လူတွေလည်း ကြုံတွေ့ရကြောင်းနဲ့ တကယ်ကိုပဲ အလိုက်တသိနဲ့ လူပိုတင်ဖို့ လိုလိုလားလား ထုတ်ပြောတဲ့ လူတွေလည်း ကြုံဖူးကြောင်း ပြောပြပါတယ်။ အဲလိုမျိုး အလိုက်တသိ လူများနဲ့တွေ့ရင် သူက အထုပ်သည်ရသည်ရ၊ အထုပ်ထမ်းရထမ်းရ လုပ်ပေးချင်ကြောင်းနဲ့ သူ့ရင်ထဲလည်း စိတ်ချမ်းသာကြောင်း ဖောက်သည်ချပါတော့တယ်။ ဒါနဲ့သူကဆက်ပြီး တစ်ခြားတက္ကစီတွေလိုမျိုး မဟုတ်ကြောင်းနဲ့ ခရီးသည်အတွက်ကိုသာ ရှေ့တန်းတင်ကြောင်း ထုတ်ဖော်ပြောပြပါတယ်။ ဒါနဲ့ စာရေးသူလည်း သူပြောတာ နားထောင်ရင်းနဲ့ နောက်စကားတစ်ခွန်း ရေရွတ်လိုက်ပါတယ်၊ အဲဒါကတော့ ကားပေါ်က စာရေးသူအပါအဝင် သုံးယောက်လုံး ပီပီသသ ကြားမယ်ထင်ပါတယ်။ ‘မြန်မာပြည်က လူတော်တော်များများ (Service)ဝန်ဆောင်မှု ကို ကောင်းကောင်း နားမလည်’ကြဘူး ဟူ၍ဖြစ်ပါတယ်။ ဆိုတော့ နောက်ကလူကလည်း အသံထွက်လာတယ်၊ ဟုတ်တယ် တဲ့။ ကိုရွှေချောကလည်း သံယောင်လိုက်ထပ်ပါတယ်၊ ဟုတ်တယ် ဒီကလူတွေ ဒါကို နားမလည်ကြဘူး ဟူ၍ ရှင်းခန်း ထပ်ထုတ်တော့တယ်။
ဒီတော့ စာရေးသူ ပြည်ပက Business အတန်းတစ်ခုမှာ သင်ဖူးတာလေး တစ်ခု ပြောပြချင်ပါတယ်။ စာရေးသူက စီပွားရေးကို စိတ်ဝင်စားတော့ Business အတန်းကို ပထမရွေးချယ်မှု အနေနဲ့ ရွေးချယ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒုတိယကိုတော့ စာရေးသူ နိုင်ငံရေး သိပ္ပံ (political science) ဖြစ်မယ်ထင်တယ်၊ သိပ်တော့ မမှတ်မိတော့။ ဒါနဲ့ အဲဒီတုန်းက စာရေးသူတို့ ပထမအပတ်လောက်မှာ Goods and services အကြောင်းကို ကျေညက်အောင် သင်ရပါတယ်။ အခြေခံအားဖြင့်တော့ Goods ဆိုတာ ကုန်ပစ္စည်းဆိုပေမယ့်လို့ အဲဒီ ကုန်ပစ္စည်းနဲ့ ဝန်ဆောင်မှု ဘယ်လို ကွာခြားတာကို တော်တော်သင်ယူခဲ့ရပါတယ်။ ဆရာက စီးပွားရေးတစ်ခုကို ရေရွတ်လိုက်တာနဲ့ ခေါင်းထဲမှာ ဖြတ်ခနဲ့ Goods လား ဝန်ဆောင်မှု လား ချက်ချင်းခွဲခြား သိမြင်နိုင်အောင်ကို သင်ကြားပေးပါတယ်။ ဆိုတော့ စီးပွားရေးတိုင်းမှာ အဲဒီနှစ်ခုကိုပဲ အခြေခံပါတယ်။ ဆိုလိုတာကတော့ စာဖတ်သူအနေနဲ့ ပန်းသီးတစ်လုံးကို သွားဝယ်မယ်ဆိုရင် စာဖတ်သူက ပိုက်ဆံပေးလိုက်တယ်၊ ဆိုင်ရှင်က စာဖတ်သူကို ပန်းသီး ပေးလိုက်တယ်။ ဆိုတော့ စာဖတ်သူအနေနဲ့ ပန်းသီးရတယ်၊ အဲဒါမျိုးကျတော့ Goods ခေါင်းစဉ်အောက်ထဲ ဝင်သွားတယ်။ ဒီဥပမာက အရိုးရှင်းဆုံးပေါ့၊ စာဖတ်သူအနေနဲ့ ပိုက်ဆံနဲ့တစ်ခုခုကို ဝယ်လိုက်တယ်၊ စာဖတ်သူပိုက်ဆံအတွက် (a thing) အရာတစ်ခုခု ပြန်ရလိုက်တယ်ဆိုရင် အဲဒါ Goods လို့ခေါ်တယ်။
ကဲနောက်တစ်မျိုးကတော့ ရှင်းပါတယ်၊ ခုနက အထက်ကလိုမျိုး မဟုတ်တဲ့ဟာ၊ တစ်နည်းအားဖြင့် စာဖတ်သူက ပိုက်ဆံပေးလိုက်တယ်၊ ဒါပေမယ့် စာဖတ်သူအနေနဲ့ (a thing) အရာတစ်ခုခု ပြန်ရလိုက်တာ မရှိဘူး၊ ဒါပေမယ့် ဝန်ဆောင်မှုကိုတော့ ရလိုက်တယ်၊ အဲဒါ services ပဲ။ အဲဒီတော့ ဒီနေရာက ဝန်ဆောင်မှုဆိုတာ ခုနကဝန်ဆောင်မှုထက် အရမ်းကို အလေးထားရတယ်၊ ခုနက Goods မှာတုန်းက ဝန်ဆောင်မှု ရှိချင်ရှိမယ်၊ ဒါပေမယ့် ဒီ service လောက်တော့မလိုဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီ ဝန်ဆောင်မှု(services) မှာတော့ ဝန်ဆောင်မှုကို အရမ်းကို အထူးကောင်းမွန်ရမယ်၊ ဘာလို့လည်းဆိုတော့ စာဖတ်သူတွေ ပေးလိုက်တဲ့ပိုက်ဆံအတွက် အရာတစ်ခုရယ်လို့ ရလိုက်တာမရှိဘူး၊ ဒါကြောင့် ထိုက်တန်တဲ့ ဝန်ဆောင်မှုကို ပေးကိုပေးမှရမယ်။ ဒီတော့ ဝန်ဆောင်မှုအောက်မှာဆို အခပေးပြီး ယာဉ်စီးတာ ရှိမယ်၊ ပစ္စည်းတစ်ခုခုကို အခကြေးငွေယူပြီး ပို့ဆောင်ပေးတဲ့ (delivery) ရှိမယ်၊ ခရီးသွား ဝန်ဆောင်မှု လုပ်ငန်းတွေ ရှိမယ်၊ အလုပ်ရအောင် အလုပ်ရှာပေးတဲ့ ဝန်ဆောင်မှုတွေ ရှိမယ်၊ ကားဆေးတာတွေ ရှိမယ်၊ စာကျက်တဲ့အခါ ကူညီတဲ့ ဂိုက်စ်တွေရှိမယ် စသည့် ဝန်ဆောင်မှုတွေ ရာနဲ့ချီပြီး ရှိပါတယ်။
ဝန်ဆောင်မှုကောင်း ဆိုတာ ဘာလဲဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ထားတဲ့အချက် ၁၅ ချက်လောက် စာရေးသူ အတန်းတက်တုန်းက သင်ရပါတယ်။ အဲဒီထဲက အရေးအကြီးဆုံးလည်း ဖြစ်ပြီး မြန်မာပြည်နဲ့လည်း ကိုက်ညီတဲ့ ၅ ချက်လောက်ကိုပဲ စာရေးသူ ရေးပါရစေ။ ဘာလို့လည်းဆိုတော့ စာအရမ်းရှည်သွားရင် စာဖတ်သူအချိန်ကုန်မှာ စိုး၍ဖြစ်ပါတယ်။ တကယ်လို့များ အသေးစိတ်သိချင်ရင်တော့ စာရေးသူကို တောင်းဆိုလို့ရပါတယ်။
၁။ စိတ်ရှည်ရပါမယ်
အလုပ်သမားတစ်ယောက်ဟာ ကိုယ့်ရဲ့စျေးဝယ်သူအပေါ်ကို စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ လိုက်လံပြသပေးဖို့ လိုအပ်သလို စျေးဝယ်သူဟာ ဘယ်ဟာကို ယူရမှန်းမသိပဲ အချိန်အတော်ကြာအောင် ရွေးချယ်မှု ပြုနေခဲ့ရင်တောင် အလုပ်သမားဘက်က စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ ဝန်ဆောင်မှုပေးရပါမယ်။ မိနစ်တိုင်းစက္ကန့်တိုင်းမှာ ပြည့်စုံကောင်းမွန်တဲ့ ဝန်ဆောင်မှုဟာ မြန်ဆန်တဲ့ ဝန်ဆောင်မှုထက် သာလွန်နေပါတယ်။ နှေးကွေးတဲ့ ဝန်ဆောင်မှုဟာ စျေးဝယ်သူကို အချိန်ပေးပြီး သူ့ရဲ့ပြဿနာကို ဖြေရှင်းပေးဖို့ရာ ဖြစ်တယ်လို့ ပါမောက္ခတစ်ယောက် ပြောခဲ့ဖူးပါတယ်။ သူပြောတာက “သင့်အနေနဲ့ စျေးဝယ်သူကို သူတို့လာတဲ့အခါမှာ စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ အချိန်ပေးပြီး သူတို့နဲ့ အချိန်ပေးကြည့်မယ်ဆို သူတို့လိုအပ်နေတာကို သိနိုင်ပြီး သူတို့အခက်ခဲကို ဖြေရှင်းပေးဖို့ ရာခိုင်နှုန်းများသဖြင့် စျေးဝယ်သူလည်း ပြည့်စုံတဲ့ဝန်ဆောင်မှုကို ရရှိမှာပါ” လို့ ပြောခဲ့ပါတယ်။
၂။ စျေးဝယ်သူကို အလေးထားရပါမယ်
စျေးဝယ်သူရဲ့ လိုအပ်ချက်ကို အမှန်တကယ် နားထောင်နိုင်မှု စွမ်းရည်ဟာ ကောင်းမွန်တဲ့ ဝန်ဆောင်မှုဖြစ်ဖို့ရာ အကြောင်းရာ အများကြီးရှိပါတယ်။ စျေးဝယ်သူ တစ်ယောက်ချင်းစီရဲ့ တုန့်ပြန်မှုတွေကို အာရုံစိုက်ဖို့ရာ အရေးကြီးရုံသာမက သူတို့ပြောတဲ့အရာကို သတိရှိစွာ မှတ်ထားပြီး အကြောင်းကိစ္စကြီးတဲ့အခါမှာ တုန့်ပြန်ချက် (feedback) ပြန်ပေးနိုင်ဖို့လည်း အရေးကြီးပါတယ်။ တစ်ခါတစ်လေမှာ ကာစတမ်မာက ချက်ခြင်းတော့ ပြောမှာမဟုတ်ပေမယ့် သင့်ရဲ့ဆော့ဝဲလ်ကို သုံးတာကြာလာတဲ့အခါမှာ သင့်ဆော့ဝဲလ်ရဲ့ dashboard အရှေ့မျက်နှာစာမှာ ရှိသင့်တာတစ်ခုခု မပါတာ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ အဲဒီအခါမှာ ကာစတမ်မာ အများစုကတော့ “ မင်းရဲ့ ဆော့ဝဲလ်ကို upgrade မြှင့်ပေးပါအုံး” လို့တော့ ပြောကြမှာမဟုတ်ပေမယ့် “(search) ရှာဖွေတဲ့ ဖီးချားကို ရှာတာမတွေ့ဘူး” ဒါမှမဟုတ် “အဲဒီ ဖန်ရှင်က ဘယ်နားမှာတုန်း” ဒီလိုမျိုး ပြောတတ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် တစ်ခါတစ်လေမှာ ကာစတမ်မာတွေက ဘာလိုအပ်လဲဆိုတာကို တိုက်ရိုက် ပြောလေ့မရှိဘဲ အဲလိုမျိုး သွယ်ဝိုက်ပြီး ပြောတဲ့အခါမှာ ချက်ချင်းသိပြီး သတိရှိရှိ မှတ်ထားနိုင်ဖို့ ဝန်ထမ်းတွေမှာ ကာစတမ်မာကို အလေးထားပြီး သေသေချာချာ နားထောင်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။
၃။ ရှင်းလင်းပြတ်သားစွာ ပြောဆိုဆက်ဆံ နိုင်ရပါမယ်
စကားကို ပီသစွာ ပြောဆိုနိုင်ခြင်းမရှိတဲ့ စျေးဝယ်သူတွေနဲ့ ဆက်ဆံတဲ့အခါမှာ သင့်အနေနဲ့ သေချာစွာ နားထောင်နိုင်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ကာစတမ်မာရဲ့ လိုအပ်ချက်နဲ့ ပါတ်သတ်ပြီး ရှာဖွေပေးတာဟာ ကောင်းပေမယ့် သူ့ရဲ့ အခက်အခဲကို မြန်ဆန်စွာလည်း ဖြေရှင်းနိုင်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ပိုပြီးအရေးကြီးတာက သင့်ရဲ့တစ်ချို့ အလေ့အကျင့်တွေက ကာစတမ်မာနဲ့ ဆက်ဆံတဲ့အခါမှာ ဘယ်လိုမျိုး သက်ရောက်လဲဆိုတာကို သင့်အနေနဲ့ သတိချပ်ပြီး ကြိုတင်ကာကွယ်သင့်ရင် ကာကွယ်ပြီး၊ အသုံးချရင်လည်း အသုံးချရမှာပါ။ ဒါကြောင့် သင့်အနေနဲ့ ကိုယ်ဟာကိုယ် မေးခွန်းတွေမေးပြီး ကိုယ့်အလေ့ကျင့်တွေရဲ့ သက်ရောက်မှုတွေကို ရှာဖွေကြည့်ခြင်းဟာ အမှားဖြစ်စေဖို့ ရာခိုင်နှုန်းကို ကျဆင်းဖို့ရာ ကူညီပေးပါတယ်။ ဥပမာအားဖြင့် အရင်တစ်ခေါက်က ကားပြင်ဖို့ သွားခဲ့တုန်းက အဲဒီက ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်က ပြောခဲ့တယ်၊ တကယ်လို့ ကားဆီဖြည့်ချင်ခဲ့ရင် ဒီအတွက် ကုန်ကျစရိတ်က နောက်ဆုံးဘေလ်ထဲမှာ ပါပြီးသား ဖြစ်ပါတယ်လို့ ပြောခဲ့ပါတယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း ဆီအတွက်က အလကားပေးတာနဲ့တူတယ် ထင်လိုက်မိတယ်၊ ဒါပေမယ့် အကုန်လုံး မှားနေတယ်၊ ထပ်ပေးခဲ့ရတယ်၊ တကယ်တော့ဒါက ကိစ္စမဟုတ်ပါဘူး။ ဝန်ထမ်းက ကျွန်တော့ကို တောင်းပန်ခဲ့တယ်၊ ကျွန်တော် တကယ်လည်း ထင်ပါတယ်၊ ဒါဟာ မတော်တဆဆိုတာ၊ ဒါပေမယ့် အဲဒီအခါက စကားမှားကတည်းက အဲ့ဆိုင်ကို ပြန်မသွားဖြစ်ခဲ့တော့ဘူး။
၄။ Product အကြောင်းကို နှံ့နှံ့စပ်စပ် နားလည်ရပါမယ်
နည်းပညာပစ္စည်းဆိုရင်လည်း နည်းပညာရှင်မဟုတ်ပေမယ့်လည်း နေ့တိုင်းမှာ သူ့ရဲ့အလုပ် လုပ်ပုံကို လေ့လာရပါမယ်။ သင့်ရဲ့ကုမ္ပဏီက ဝန်ထမ်းတွေအနေနဲ့ အဓိကရင်ဆိုင်ရမယ့် အချက်တွေကတော့ သင့်ရဲ့ product ထုတ်ကုန်ဟာ ဘယ်လိုအလုပ် လုပ်တယ်ဆိုတာကို အခြေခံကျကျ နားလည်နိုင်ဖို့ လိုပါတယ်။ အဖွဲ့ဝင်တိုင်းကတော့ ထုတ်ကုန်ကို ဘယ်လိုထုတ်လုပ်ထားတယ်ဆိုတာကို သိဖို့မလိုပေမယ့် ကာစတမ်မာ နေ့စဉ်အသုံးပြုလောက်တဲ့ အချက်တွေဖြစ်တဲ့ ထုတ်ကုန်ရဲ့ အဝင်အထွက် အလုပ်လုပ်ပုံတွေကိုတော့ နားလည်ထားသင့်ပါတယ်။ တကယ်လို့သာ သင့်ရဲ့ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်က ကိုယ့်ထုတ်ကုန်ရဲ့ အလုပ်လုပ်ပုံကို front-to-back မသိထားပါက ကာစတမ်မာ ပြဿနာတက်တဲ့အခါမှာ ဘယ်လိုကူညီရမလဲဆိုတာကို သင့်ရဲ့ဝန်ထမ်းက နားလည်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။
၅။ လိုလိုလားလား သင်ယူမှု ရှိရပါမယ်
တကယ်တော့ ဒီအချက်ဟာ ယေဘုယျအားဖြင့် ပြောစရာမလိုပေမယ့် မရှိမဖြစ်လိုအပ်တဲ့ အချက်တစ်ချက် ဖြစ်ပါတယ်။ ဝန်ထမ်းတွေ အနေနဲ့ သူတို့လုပ်တဲ့ အလုပ်တွေမှာ တိုးတက်ဖို့အတွက် လိုအပ်တဲ့အရာတွေကို ရှာဖွေမှု မရှိခဲ့လျှင် အဆောက်အအုံ ထုတ်ကုန်ဖြစ်ဖြစ်၊ စျေးကွက်စီးပွားရေးစနစ်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ကာစတမ်မာကို ကူညီတာပဲဖြစ်ဖြစ် သူတို့ရဲ့စွမ်းဆောင်ရည်ပေါ်မှာ မြှုပ်နှံဖို့ လိုလိုလားလားရှိကျတဲ့ တစ်ခြားဝန်ထမ်းတွေရဲ့ နောက်မှာပဲ ကျန်ခဲ့ပါလိမ့်မယ်။ ဆိုတော့ သင်ယူမှုဟာ ဘယ်နေရာမှာမဆို အရေးကြီးတယ်ဆိုတာကို လူတိုင်းလည်း သိနှင့်နေကြပါပြီ။ ဒါကြောင့် စာရေးသူတို့ မြန်မာနိုင်ငံမှာ ဒီလို ဝန်ဆောင်မှုတွေကို မသိသေးသူတွေကော၊ သိပြီးသားသူတွေကော သတိချပ်တဲ့အနေနဲ့ ဒီစာလေးကို ရေးလိုက်ရချင်းဖြစ်ပါတယ်။ အားလုံး ကျန်းမာချမ်းသာကြပါစေ။
(တကယ်တော့ စာရေးသူ စာဖတ်သူကို တောင်းပန်ချင်တာလေး ရှိပါတယ်။ စာရေးသူက professional စာရေးဆရာ တစ်ယောက် မဟုတ်တဲ့အတွက် စာဖတ်သူတွေများ အမှားတွေ့ခဲ့ရင် စာရေးသူကို comment နဲ့ ဝင်ထောက်ပေးဖို့ တောင်းဆိုပါတယ်။ တစ်ခြားလူတွေ ဘယ်လိုမြင်မှန်းမသိပေမယ့် စာရေးသူကတော့ ထောက်ပြမှု၊ ဝေဖန်မှုကို လိုလားပါတယ်။ ကျေးဇူးလည်း တင်နေမှာပါ။ ပြီးတော့ စာရေးသူ ကိစ္စတစ်ခုရေးဖို့ အတွေးရတဲ့အခါမှာ အဲဒီအတွေးကို မရောက်ခင် ဘယ်လိုဖြစ်ပေါ်လာသလဲ ဆိုတာကို စာရေးသူက ရှင်းခန်းချတတ်ပါတယ်။ စာဖတ်သူတွေအနေနဲ့ ဖတ်ရတာ တစ်မျိုးဖြစ်နေခဲ့မယ်ဆိုရင် comment မှာ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းသာ စာချန်ခဲ့ပါ။ စာရေးသူ ပြင်ဆင်ပါ့မယ်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။)
